Eenendertig december twintigtwintig. Wat een jaar. Voor mij en ons persoonlijk, maar ook voor de mensheid in zijn geheel.

Corona, need I say more? Ik ben blij dat het een wereldwijd fenomeen is, ook al wijzen naties alsnog massaal naar elkaar en vindt ieder land dat zij het het beste voor elkaar heeft. Nee, de cijfers bij ons zijn vertekend en zijn zeer verklaarbaar. Kijk maar naar hunnie, daar is het pas echt chaos!

Ik hoorde dat Nederland als laatste land van Europa begint met vaccineren. Geen idee waarom, want ik lees dus al een paar weken geen nieuws meer en dat bevalt uitermate goed.

Nu de Top2000 dagelijks aan staat, krijg ik wel wat mee, maar dat komt dan omdat ik te laat of te lui ben om het geluid uit te zetten.

Corona was en is dus wel een dingetje. Geen idee hoe lang we nog aangepast leven.

Verder zat ik maanden met een burn-out thuis. Niet fijn. N. zat ook met een burn-out thuis. Dubbel kut. Toen besloot ik om niet bij mijn werkgever te reïntegreren, ongeveer toen corona om de hoek kwam kijken. Ook niet heel handig.

Wordt 2021 rustiger? Ik hoop en denk het niet. Als alles gaat zoals ik hoop, heb ik het druk met mijn eigen bedrijf, wonen we in Groningen, denken we aan kinderen, woont J. bij ons, heb ik geen uitkering meer nodig en kunnen we weer vrij bewegen en knuffelen.

Genoeg goede voornemens, terwijl het belangrijkste eigenlijk is: focus en minder. Focus op wat ik al heb en bezit en wat dus aandacht verdient en minder als in minder dingen kopen. Geen kleding, schoenen, jassen in 2021. En idealiter ook geen horloges, nieuwe telefoon, iPad, iMac of MacBook, of andere apparaten die ik of al heb, of niet nodig heb.

Wél: de boeken die ik al heb, lezen. De gitaren die ik al heb beter leren spelen. Beter leren schaken, meer naar buiten! Echt meer naar buiten.